Την Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Υπαπαντής του Κυρίου στην Πατρίδα του Δήμου Βεροίας.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων χειροθέτησε Αναγνώστη τον κ. Γρηγόριο Μπεσικιάρη, ο οποίος διακονεί στο Αναλόγιο της ενορίας.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τό σωτήριόν σου».
Ὅπως στή ζωή κάθε ἀνθρώπου ὑπάρχουν στιγμές μοναδικές καί ἀνεπανάληπτες, ἔτσι καί στήν ἱστορία τοῦ κόσμου ὑπάρχουν κορυφαῖες καί ἀνεπανάληπτες στιγμές. Εἶναι λίγες, καί μία τέτοια ἑορτάζει ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία σήμερα.
Πρίν ἀπό σαράντα ἡμέρες ἑορτάσαμε τή γέννηση τοῦ Χριστοῦ, μία στιγμή μοναδική καί ἀνεπανάληπτη, πού πραγματοποιήθηκε στό ταπεινό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ καί μάρτυρές της ἔγιναν μόνο οἱ ποιμένες, πού μπορεῖ καί νά μήν εἶχαν συνειδητοποιήσει ὅτι τό βρέφος στή φάτνη τῶν ἀλόγων ζώων πού προσκύνησαν ἦταν ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὁ σωτήρας τοῦ κόσμου, ὁ Μεσσίας.
Σήμερα ἑορτάζουμε μία ἄλλη μοναδική στιγμή, αὐτή τῆς ὑποδοχῆς τοῦ Χριστοῦ στόν ναό τοῦ Θεοῦ, τῆς ὑποδοχῆς του ἀπό τόν πρεσβύτη Συμεών, τόν πρῶτο ἄνθρωπο πού ἔλαβε τήν ἐσωτερική πληροφορία ὅτι τό τεσσαρακονθήμερο βρέφος πού θά ἐρχόταν στήν ἀγκάλη τῆς Μητέρας του γιά νά ἐκπληρώσει τήν ἐπιταγή τοῦ νόμου εἶναι ὁ Μεσσίας, εἶναι ὁ λυτρωτής τοῦ κόσμου. Εἶναι ὁ πρῶτος πού θά ἀναγνωρίσει δημόσια τό θεῖο βρέφος ὡς τόν Χριστό, ὡς τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ, τόν σωτήρα τοῦ κόσμου.
Ἡ ἔκφραση τῆς δοξολογίας του πρός τόν Θεό «ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τό σωτήριόν σου», ἀποτελεῖ τό ἐπιστέγασμα τῆς διά βίου προσευχῆς του.
Ἐπί πολλά ἔτη παρακαλοῦσε ὁ Συμεών τόν Θεό νά δεῖ, πρίν νά πεθάνει, τόν Μεσσία, νά δεῖ αὐτόν πού θά ἔσωζε τούς ἀνθρώπους ἀπό τήν ἁμαρτία καί θά ἀποκαθιστοῦσε τή σχέση τους μέ τόν Θεό. Ἀλλά ὁ Θεός, παρότι τόν εἶχε πληροφορήσει μέ μυστικό τρόπο ὅτι θά τόν δεῖ, τόν ἄφηνε νά περιμένει καί νά προσεύχεται, γιά νά καλλιεργεῖ τήν ψυχή του μέ τήν ὑπομονή καί νά προετοιμάζεται μέ τήν προσευχή.
Ὡς εὐσεβής καί πιστός Ἰσραηλίτης περίμενε ὁ Συμεών τόν Μεσσία, χωρίς νά γνωρίζει τί ἀκριβῶς θά κάνει καί πῶς θά σώσει τόν κόσμο, ὅπως γνωρίζουμε ἐμεῖς σήμερα. Κι ὅμως τόν περίμενε μέ λαχτάρα καί προσευχόταν στόν Θεό γι᾽ αὐτό, γιά νά δεῖ «τό σωτήριον» τοῦ Θεοῦ.
Ἄς ἀφήσουμε ὅμως τόν Συμεών νά ἀπολαμβάνει τή συνάντησή του μέ τόν Χριστό καί νά δοξάζει τόν Θεό γιά τή μεγάλη εὐλογία του καί ἄς σκεφθοῦμε ποιά εἶναι ἡ δική μας θέση καί ἡ δική μας στάση. Ὁ πρεσβύτης Συμεών παρακαλοῦσε τόν Θεό γιά κάτι πού δέν γνώριζε ποιά συνέπεια θά εἶχε γιά τόν ἑαυτό του. Ἐμεῖς γνωρίζουμε τή δυνατότητα πού μᾶς προσφέρει ὁ Χριστός, μέ τήν ἔλευσή του στόν κόσμο, μέ τή ζωή του, μέ τή σταύρωση καί τήν ἀνάστασή του, νά κερδίσουμε τή σωτηρία μας. Τί κάνουμε ὅμως; Πῶς ἀντιμετωπίζουμε αὐτή τή δυνατότητα καί τήν προοπτική;
Ὁ Συμεών προσευχόταν καί παρακαλοῦσε σέ ὅλη τή ζωή του νά δεῖ μόνο «τό σωτήριον» τοῦ Θεοῦ. Ἐμεῖς πού ἔχουμε τή δυνατότητα νά λάβουμε ἀπό τόν Θεό τή σωτηρία μας, πόσο ἀλήθεια προσευχόμαστε γι᾽ αὐτήν; Πόσο ζητοῦμε ἀπό τόν Θεό νά μᾶς ἀξιώσει τῆς σωτηρίας, νά μᾶς ἀξιώσει νά προετοιμασθοῦμε κατάλληλα πρίν νά πεθάνουμε γιά αὐτή τή μεγάλη δωρεά τοῦ Κυρίου μας, γιά τή σωτηρία μας;
Καί ἄν ὁ πρεσβύτης Συμεών προσευχόταν καί παρακαλοῦσε τόν Θεό τόσο ἐπίμονα γιά νά τοῦ ἐκπληρώσει τήν ἐπιθυμία καί τήν προσδοκία του καί παρ᾽ ὅλα αὐτά ὁ Θεός τόν ἄφηνε νά περιμένει καί νά τόν παρακαλεῖ συνεχῶς μέχρι νά τοῦ ἱκανοποιήσει τό αἴτημα, ἔχουμε συνειδητοποιήσει πόσο περισσότερο θά πρέπει ἐμεῖς νά προσευχόμαστε καί νά παρακαλοῦμε καθημερινά καί ἀδιάλειπτα νά μᾶς χαρίσει ὁ Θεός τή σωτηρία μας;
Εἶναι ἀνάγκη νά τό συνειδητοποιήσουμε ἀλλά καί νά κάνουμε τό αἴτημα τῆς σωτηρίας μας διαρκές καί καθημερινό αἴτημα πρός τόν Θεό, ἐφόσον μάλιστα ὁ ἴδιος ὁ Χριστός μᾶς συστήνει καί μᾶς προτρέπει νά θέτουμε ὡς πρῶτο αἴτημα τῆς προσευχῆς μας τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ, δηλαδή τή σωτηρία μας, καί μᾶς ὑπόσχεται συγχρόνως ὅτι, ἄν τοῦ ζητοῦμε τή σωτηρία μας, ὅλα τά ὑπόλοιπα θά μᾶς τά προσφέρει ἡ ἀγάπη του. «Ζητεῖτε πρῶτον τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ … καί ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν» μᾶς λέγει. Μᾶς ἀπαλλάσσει δηλαδή ἀπό κάθε ἄλλη μέριμνα καί φροντίδα, καί μᾶς ὑπόσχεται νά μᾶς δώσει ὅ,τι ἔχουμε ἀνάγκη, ἀρκεῖ ἐμεῖς νά τοῦ ζητοῦμε πρωτίστως νά μᾶς σώσει.
Ἄς θαυμάσουμε τό μεγαλεῖο τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, πού μᾶς προσφέρει τό μεγαλύτερο δῶρο πού μποροῦμε νά ἐπιθυμήσουμε, μᾶς προσφέρει τή σωτηρία μας, καί ἄς ἀκολουθήσουμε τό παράδειγμα τῆς ἐπίμονης προσευχῆς τοῦ δικαίου Συμεών, γιά νά χαρίσει καί σέ μᾶς «τό σωτήριον» του καί νά μᾶς ἀξιώσει τῆς σωτηρίας μας.
Ἑπομένως, ἀπό μᾶς ἐξαρτᾶται κατά πόσον θά ἐπιτύχουμε αὐτό τό ὁποῖο εἶναι ἡ σωτηρία μας. Ἐφόσον τό ζητοῦμε καί τό παρακαλοῦμε συνεχῶς στή ζωή μας, ὅλα τά ἄλλα, ὅπως εἶπε ὁ Κύριος, θά μᾶς τά προσθέτει, φθάνει ἐμεῖς νά ζητοῦμε τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ