Πάτερ μου ἅγιε,
Δέκα χρόνια πέρασαν. Δέκα χρόνια ἀπό τήν ἡμέρα πού ἀποφάσισες πώς ἦταν καιρός νά ξεκουραστεῖς ἀπό τούς κόπους τόσων πολλῶν ἐτῶν, νά ξεκουραστεῖς ἀπό τούς ἀγῶνες καί τίς ἀγωνίες ὅλου αὐτοῦ τοῦ τεράστιου ἔργου πού δημιούργησες, ἀνέστησες, σηματοδότητες. Δέκα χρόνια ἀπουσίας. Μήπως ὅμως δέκα χρόνια ἰσχυρῆς καί ἠχηρῆς παρουσίας; Μήπως δέκα χρόνια θαυμαστῆς πορείας σέ ἕνα ἔργο Θεοῦ; Χωρίς φυσικά νά λείψουν οἱ δυσκολίες, οἱ πειρασμοί καί οἱ ἀντιξοότητες.
Πέρασαν δέκα χρόνια ἀπό τήν ἐκδημία σου, ὅμως θυμᾶμαι, σάν νά ἦταν χθές, τήν πρώτη ἡμέρα πού σέ συνάντησα. Μιά παρέα δεκαπεντάχρονων κοριτσιῶν τότε, πού φιλοξενηθήκαμε στίς κατασκηνώσεις τῆς Ἀδελφότητος. Στίς κατασκηνώσεις πού ἀγάπησες πολύ, γιατί ἀγάπησες πολύ τά παιδιά. Τά μετέπειτα χρόνια, συχνά ἀναφερόσουν στό ἁγιογραφικό: «Ἄφετε τά παιδία ἔρχεσθαι πρός με καί μή κωλύετε αὐτά» (Λουκ. ιη΄ 16). Στό παρεκκλήσιο τῆς Ἀδελφότητος σέ συναντήσαμε γιά πρώτη φορά τό καλοκαίρι τοῦ 1988. Μᾶς κοίταξες μέ τό καθαρό σου βλέμμα, πού ἀντιφέγγιζε τόν οὐρανό, καί μᾶς εἶπες: «Ἐσεῖς εἶστε τά χελιδόνια, πού θά φέρετε τήν Ἄνοιξη». Θυμᾶμαι, μᾶς μαγνήτισε ὁ ἐνθουσιασμός σου, τό χαμόγελό σου, ἡ ἀγάπη σου γιά τά παιδιά. Ἡ ἔγνοια σου νά μή μᾶς λείψει τίποτα, ὁ ἀγώνας σου νά μᾶς μεταδώσεις τόν Χριστό, ἡ ἀγωνία σου νά περάσουμε ὄμορφα τίς λίγες μέρες πού φιλοξενηθήκαμε ἐκεῖ, ἔγιναν γιά μᾶς, ἐκεῖνο τό καλοκαίρι, ἡ ἀρχή μιᾶς πνευματικῆς σχέσης ἰσχυρῆς καί δυνατῆς, ἱκανῆς νά ἀντέξει καί στίς μεγαλύτερες καταιγίδες. Πνευματική σχέση πρῶτα μέ τόν Ἰησοῦ κι ἔπειτα μέ τόν Πνευματικό μας πατέρα. «Μήπως ἀγαπᾶμε τόν Θεό λιγότερο ἀπό ἐσᾶς;», ρώτησε μιά μικρή κατασκηνώτρια. Καί ἦρθε ἡ φωτισμένη ἀπάντηση: «Ὁ ἄνθρωπος πρῶτα ἀγαπάει τόν ἄνθρωπο πού βλέπει καί στήν συνέχεια ἀγαπάει τόν Θεό πού δέν βλέπει».
Τά χρόνια περνοῦσαν. Κι ἐσύ ἐργαζόσουν σάν νά μήν ἐπρόκειτο νά φύγεις ποτέ. Ἔχτιζες, δημιουργοῦσες, ὀργάνωνες, ἀνακαίνιζες, ὅλα γιά τήν δόξα τοῦ Θεοῦ. Κατηχητικά, ὁμιλίες, φιλοξενία παιδιῶν τοῦ πολέμου, βαπτίσεις, ἐκδόσεις. Καί κοντά σέ σένα, κάποιες ψυχές πού ζήλεψαν τούς κόπους σου καί σέ ἀκολούθησαν, περιφρονώντας κακουχίες καί ποθώντας νά βαδίσουν τόν δρόμο σου. Ὁ Θεός ἄς κρίνει ἄν ἀξίως τό ἔπραξαν.
Κάποτε ἦρθε ἡ μεγάλη πρόκληση. Ὁ κόσμος διψοῦσε γιά Θεό. Κι ἐσύ ἔκανες τό μεγάλο βῆμα. Μέ τό ραδιόφωνο στήν ἀρχή καί μέ τήν τηλεόραση στήν συνέχεια, ἔδωσες φωνή σ’ Αὐτόν πού Τόν ἔδιωξαν ἀπό παντοῦ. Τόν ἔβαλες μέσα στά σπίτια τῶν ἀνθρώπων, κοντά τους, δίπλα τους, ἀφοῦ ἀπό παντοῦ Τόν εἶχαν ἐξορίσει. Νά εἶσαι σίγουρος πώς Τόν ἐνθρόνισες καί στίς καρδιές τους καί τώρα ὅλοι αὐτοί πού Τόν δέχθηκαν, σέ εὐλογοῦν μέ λόγια ἀνείπωτης εὐγνωμοσύνης καί εὐχαριστίας.
Τί νά πρωτοθυμηθῶ ἀπό τήν θαυμαστή ζωή σου; Τήν μεγάλη σου καρδιά; Τήν λαχτάρα σου γιά τήν ἱεραποστολή; Τό κήρυγμα ἦταν γιά σένα τό ὀξυγόνο σου. Ἡ τροφή σου. Ἦταν ἡ ζωή σου ὁλόκληρη. Σέ συνέπαιρνε ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, σέ συνεπῆρε ἡ εἰκόνα τοῦ Νυμφίου, πού τήν κουβαλοῦσες παντοῦ μαζί σου ἀπό τά νεανικά σου χρόνια. Ἴσως γιατί μάντεψες ἀπό τότε τά σχοινιά πού θά ἔδεναν κάποτε καί τά δικά σου χέρια…
Καί τά χρόνια πέρασαν. Μέ ἀφέλεια, καί ἴσως κάποια ἀνησυχία, κάποτε σοῦ εἶπα: «Δημιουργήσατε τόσο μεγάλο καί πολύπλευρο ἔργο, πού ἐσεῖς δέν πρέπει νά πεθάνετε ποτέ». Χαμογέλασες καί μοῦ ἀπάντησες: «Ὅσο εἴμαστε ἀπαραίτητοι, θά μᾶς κρατάει ὁ Θεός. Ὅταν ὁλοκληρώσουμε τήν ἀποστολή μας, τότε θά μᾶς πάρει».
Καί τήν ὁλοκλήρωσες, Πατέρα μου, τήν ἀποστολή σου. Τήν ὁλοκλήρωσες ἄξια, χαρίζοντας στόν ταλαιπωρημένο κόσμο μας μιά σύγχρονη πνευματική Βασιλειάδα, πού θεραπεύει, τρέφει καί ξεδιψάει, χαρίζει ἐλπίδα καί προσφέρει χαρά.
— * —
Πρέσβευε ἀπό ἐκεῖ πού βρίσκεσαι γιά ὅλους αὐτούς πού βρίσκουν παρηγοριά στό ἱεραποστολικό ἔργο τῆς Ἀδελφότητος. Γι’ αὐτούς πού τό στηρίζουν ἠθικά καί ὑλικά. Πρέσβευε καί γι’ αὐτούς πού τό πολεμοῦν καί τό ἀντιμάχονται, ἐπιδιώκοντας τήν διάλυσή του. Ἴσως αὐτοί ἔχουν περισσότερη ἀνάγκη τίς πρεσβεῖες σου.
— * —
Πρέσβευε δυνατά καί γιά ὅλους αὐτούς πού μέ κόπους καί δάκρυα παλεύουν νά κρατήσουν καί νά αὐξήσουν τό δικό σου ἔργο, ἔτσι ὥστε «ἀνακεκαλυμένῳ προσώπῳ, τήν δόξαν Κυρίου κατοπτριζόμενοι» (Β΄ Κορ. γ΄ 18) νά προοδεύουν πνευματικά καί νά βρεθοῦν κάποια μέρα κοντά στόν Θεό καί κοντά σου!
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
