Τη Θεία Λειτουργία της Β’ Κυριακής των Νηστειών και τεσσαρακονθήμερο Μνημόσυνο εκδημήσαντος νέου στην ηλικία Ερμουπολίτη τέλεσε στον Ιερό Ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών ο Σεβασμιώτατος κ. Δωρόθεος Β’.
Κηρύσσων το θείο λόγο επί της σημερινής Ευαγγελικής Περικοπής, ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην ευρηματικότητα και εφευρετικότητα των αχθοφόρων της αγάπης, που είναι όλα τα μέλη της Εκκλησίας, και στο πώς η Εκκλησία εύχεται για όλους και υπογράμμισε στους ακροατές του, όπως οι τέσσερις νέοι φίλοι του παραλυτικού αγωνίστηκαν με κάθε τρόπο και εξασφάλισαν την υγεία ψυχής και σώματος του φίλου τους, έτσι ολοι οφείλουμε να προσευχόμαστε και να παρακαλούμε το Θεό για όλους αδιακρίτως τους συνανθρώπους μας και ιδιαιτέρως για εκείνους, οι οποίοι για διάφορους λόγους αδυνατούν ή αδιαφορούν να προσεύχονται οι ίδιοι!
Ομιλώντας δε παραμυθητικά και παρηγορητικά προς τους γονείς του κεκοιμημένου νέου, τους προέτρεψε να ανακουφίζουν τον πόνο τους με την ελπίδα της Αναστάσεως, που ήδη προγεύεται το παιδί τους στον Παράδεισο.
