Κατά τήν Β΄ Κυριακή τῶν Νηστειῶν, 20η Μαρτίου τ.ἔ., ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ μέ τούς Διακόνους του π. Ἀμφιλόχιο Χάϊτα καί π. Νικόλαο Τσεπίση ἐπεσκέφθη τήν Ἐνορία Ζωοδόχου Πηγῆς Νέων Καλινδοίων, ὅπου ἐφημερεύει ὁ Παν. Ἀρχιμ. π. Χρύσανθος Σαββίδης, ἐκλεκτός Κληρικός καί καλός Θεολόγος. Προσῆλθαν ὡς μέτοχοι τῆς Εὐχαριστιακῆς Συνάξεως ὁ Πρόεδρος τῆς Κοινότητος κ. Ἰωάννης Ἀποστολίδης, μαζί μέ τό Πλήρωμα τῆς Τοπικῆς Ἐκκλησίας καί τά Πνευματικά Παιδιά τοῦ π. Χρυσάνθου, ἐπειδή εἶχε προαναγγελθῆ ἡ εἰς πνευματικόν -ἐξομολόγον Χειροθέτησή του κατά τήν εὔσημο αὐτή ἡμέρα.
Στήν ὁμιλία του ὁ Σεβασμιώτατος πρός τόν Λαό τοῦ Θεοῦ, ἐπί τῇ βάσει τοῦ Εὐαγγελικοῦ Ἀναγνώσματος τοῦ Παραλυτικοῦ τῆς Καπερναούμ (Μαρκ. β΄ 1-12) καί καθ’ ὅτι διανύουμε τήν περίοδο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἀναφέρθηκε στό γεγονός τῆς ἀνθρώπινης ἁμαρτίας πού ὡς ἐπιλογή καί βίωμα ταλανίζει ἀνέκαθεν καί σήμερα δυστυχῶς τόν ἄνθρωπο.
Στήν ὀρθόδοξη πνευματικότητα, παρετήρησε ὁ ὁμιλητής, ἡ ἁμαρτία βιώνεται ὡς ἕνα τραγικό γεγονός, στό ὁποῖο μετέχει ὁλόκληρος ὁ ἄνθρωπος. Πρόκειται γιά τόν φοβερώτερο ὀντολογικό σεισμό, συγκλονισμό καί πτώση τοῦ ἀνθρώπου κάτω ἀπό τό εἶναι του, ἀπό τή Θεία Ζωή καί Δόξα, ἀπό τόν δρόμο καί τήν κλίση πρός τήν τελειότητα. Εἶναι ἡ κακή ἀλλοίωση τῆς ἀνθρώπινης φύσεως, ὁ τραυματισμός, ἡ ἐξασθένηση καί ἡ μόλυνση τοῦ ἀρχικοῦ εἶναι, ἡ εἴσοδος τοῦ “παρά φύσιν” στήν ἀνθρώπινη ζωή, καί ἡ ἔκπτωση ἀπό τήν “κατά φύσιν” ὕπαρξη στήν “παρά φύσιν” ἀτομικότητα.
Ἡ ἁμαρτία, συνέχισε ὁ Ἐπίσκοπός μας εἶναι ἄρνηση ἀπό μέρους τοῦ ἀνθρώπου τῆς φυσικῆς του ροπῆς, ἄρνηση στήν κλήση τοῦ Θεοῦ γιά προσωπική κοινωνία καί ἔνωση μαζί Του. Πρόκειται γιά ἀστοχία, ἀποτυχία τοῦ ἀνθρώπου νά ὁλοκληρωθῆ καί νά τελειωθῆ στή σχέση κοινωνίας του μέ τόν Θεό· ἀστοχία, δηλαδή ἀποτυχία τοῦ ἀνθρώπου στόν προορισμό του, ξεστράτισμα ἀπό τόν δρόμο γιά τή Θέωση. Εἶναι ἡ ἐσφαλμένη καί ἀλόγιστη κίνηση τοῦ ἀνθρώπου, ἡ πλάνη, τό ἄλογο καί παράλογο, ἡ κακή καί διεφθαρμένη προαίρεση καί ἐπιθυμία. Ἡ ἁμαρτία τελικά εἶναι ἡ κακή χρήση, ἡ κατάχρηση ἤ παράχρηση τῆς ἐλευθερίας καί ὅλων τῶν δυνατοτήτων πού χάρισε ὁ Θεός στόν ἄνθρωπο, ἡ παράχρηση τῆς ἴδιας τῆς ζωῆς καί τοῦ κόσμου! Παράχρηση εἶναι ἡ ἁμαρτία πού συνίσταται στήν ἐγωϊστική προσπάθεια τοῦ ἀνθρώπου νά ἱδρύη παρά τόν Θεό ἤ χωρίς τόν Θεό μιά αὐτόνομη πραγματικότητα ἤ αὐτοκρατορία, πού τελικά ὁδηγεῖ τήν ὕπαρξη στήν τραγικότητα τῆς διασπάσεως καί τοῦ χωρισμοῦ ἀπό τήν πηγή τῆς ζωῆς, δηλαδή τόν Θεό. Εἶναι μιά πράξη χωρίς τόν Θεό, ἤ ἐναντίον τοῦ Θεοῦ, μιά ἄρνηση τοῦ Θεοῦ. Εἶναι ἀλλοτρίωση ἀπό τόν Θεό, αὐτοαπόρριψη τοῦ ἀνθρώπου ἔξω ἀπό τόν κόσμο τοῦ Θεοῦ, μιά παράλογη καί ἄχρηστη περιπέτεια πού ἀποβαίνει “ὁδός πρός θάνατον”. Τελικά, ἡ ἁμαρτία καταντάει αὐτοτιμωρία, αὐτοκαταδίκη, αὐτοεγκλεισμός τοῦ ἀνθρώπου στή μοναξιά καί τό ἀδιέξοδό του, αὐτοπαράδοσή του στόν θάνατο, εἶναι ἡ ἴδια ἡ κόλαση μέσα μας, γέννημα τῆς ἐκλογῆς τοῦ ΟΧΙ τοῦ διαβόλου ἀντί τοῦ ΝΑΙ τοῦ Θεοῦ, κατά τόν π. Παῦλο Εὐδοκίμωφ.
Καί κατέληξε ὁ Μητροπολίτης μας: «Σάν μικρόβιο μᾶς ἔπληξε καί ἀρρώστησε τή φύση μας ἡ ἁμαρτία μέχρις ἐσχάτων. Γιά τοῦτο καί βιώνεται σάν ἀσθένεια τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως πού ἀποσχίστηκε ἀπό τήν πραγματικότητα τοῦ Θεοῦ, γιά νά κραυγάση ὁ χρυσόγλωσσος τῆς Ἐκκλησίας Ἰωάννης: “Τά περισσότερα νοσήματα ὀφείλονται στά ἁμαρτήματα καί γλιστρήματα τῆς ψυχῆς”!».
Κατά τή διάρκεια τῆς Θείας Λειτουργίας ὁ Σεβασμιώτατος προεχείρισε ἀναγνώστες καί ἱεροψάλτες τά Πευματικά Τέκνα τοῦ π. Χρυσάνθου, κ.κ. Κλεάνθη Κουβαλάκη καί Λεωνίδα Καλαντζῆ. Πρό δέ τῆς Ἀπολύσεως προεχείρισε σέ Πνευματικό-Ἐξομολόγο τόν π. Χρύσανθο, τονίζοντάς του ὅτι καλεῖται νά προσφέρη διά τοῦ Ἱεροῦ αὐτοῦ Μυστηρίου τῆς ἀγάπης ἴαση σέ πληγωμένες καρδιές καί νά προχέη βάλσαμο σέ πονεμένες ψυχές.
Τό ἑσπέρας τῆς ἰδίας ἡμέρας ὁ Σεβασμιώτατος μέ τούς Διακόνους του μετέβη στόν πάγκαλλο καί λίαν εὐπρεπισμένο Ἱερό Ναό Ἁγίου Γεωργίου Παλαιοχώρας, ὅπου ἱερουργεῖ ὁ λίαν ἀγαπητός του Πρωτ. π. Χαράλαμπος Κωστόπουλος καί χοροστάτησε στόν Γ΄ Κατανυκτικό Ἑσπερινό. Τῆς ὅλης Ἀκολουθίας μετεῖχαν οἱ Παν. Ἀρχιμ. π. Νήφων Καζανᾶς καί π. Θεόκλητος Παρδάλης. Εὐχάριστη ἔκπληξη ἀπετέλεσε γιά τόν χοροστατοῦντα ἡ κατά τό μέσον τῆς Ἀκολουθίας προσέλευση τοῦ γλυκυτάτου Γενικοῦ Ἀρχιερατικοῦ Ἐπιτρόπου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κασσανδρείας Παν. Ἀρχιμ. π. Εἰρηναίου Μιχαηλίδη, ἀκολουθούμενου ἀπό τό πνευματικό του τέκνο καί φοιτητή Θεολογίας κ. Χρῆστο Ἀθανασόπουλο. Παρέστη ὡς ἐκπρόσωπος τοῦ κ. Δημάρχου Πολυγύρου ὁ εὐλαβέστατος Ἀντιδήμαρχος κ. Χρῆστος Κομπόγιαννος, ὁ ὁποῖος πράγματι ἀποτελεῖ στήριγμα γιά τίς Ἐνορίες τῆς Μητροπόλεώς μας.
Ὁμιλητής τῆς βραδιᾶς ἦταν ὁ Παν. Ἀρχιμ. π. Θεόκλητος Παρδάλης, πνευματικό ἀνάστημα καί τέκνο τοῦ Ἐπισκόπου μας, ὁ ὁποῖος ἀνέπτυξε γλαφυρότατα τίς ἐπιπτωσεις τῆς ἁμαρτίας ὡς ἐλεύθερης ἐπιλογῆς τοῦ ἀνθρώπου, στίς πρακτικές, κοινωνικές καί ψυχικές διαστάσεις τοῦ κόσμου. Πατερικώτατη ἡ δομή τοῦ λόγου του, κατοχυρωμένη στη λειτουργική Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, μέ ἀναφορές στούς σύγχρονους μεγάλους Θεολόγους τῆς Ὀρθοδοξίας καί κυρίως ἀμεσώτατος ὁ λόγος του! Ὁ Σεβασμιώτατος μάλιστα, πατρικῶς συγχαίρων γιά τό γεγονός, εἶπε συγκεκριμένα: «Ἐτέχθη ἡμῖν σήμερον ἱεροκῆρυξ!».
Μακάρι, ὁ Ἐπισκοπικός λόγος νά ἀποβῆ ἀληθινός καί οὐσιαστικός.
