Ἡ ζωή τοῦ Χριστοῦ, ζωή μας

Ὅταν κανείς ἀγαπήσει τόν Θεό μέ ὅλη τήν καρδιά του, ὅταν χαρίσει τήν καρδιά του σέ Αὐτόν, τότε ὁ Θεός τήν καθαρίζει ἀπό τά πάθη, τήν ἁγιάζει καί τήν γεμίζει ἀπό τήν χάρη Του. Τότε οἱ σκέψεις μας καί οἱ πράξεις μας εἶναι ἔμπνευση Θεοῦ, ἡ ζωή του Χριστοῦ γίνεται ζωή μας.  Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μᾶς ἐλευθερώνει ἀπό τό μῖσος, τήν κακία, τήν λύπη καί τήν ὀργή. Τότε ὅλους τούς βλέπουμε καλούς, ὅλοι εἶναι ἀδέλφια μας, θέλουμε νά ὑπηρετοῦμε τούς πάντες.

Ὁ κάθε Χριστιανός, ὅταν αἰσθανθεῖ τήν ἀγάπη, δέν λογαριάζει τίποτα. Θυσιάζεται γιά τόν ἄλλο, προσεύχεται, νηστεύει, ξαγρυπνᾶ, χωρίς νά δίνει σημασία στόν κόπο. Βγαίνει ἀπό τόν ἑαυτό του καί ἀνοίγεται στούς ἄλλους. Προσπαθεῖ νά ἐφαρμόζει πάντα τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Αὐτός πού ἔχει αὐτήν τήν ἀγάπη τά ἔχει ὅλα. Δέν θέλει τίποτα ἄλλο.

Στήν ζωή μας δέν ἔχουμε χαρά, ἐπειδή δέν ἔχουμε ἀγάπη. Ἡ κατάθλιψη, λέει ὁ ἅγιος Πορφύριος, εἶναι ἀγάπη ἀξόδευτη, δηλαδή ἀγάπη πού δέν τήν δώσαμε.

Αὐτό πού θά μείνει στό τέλος εἶναι ἡ ἀγάπη. Δέν θά καταργηθεῖ ποτέ. Καί στήν μέλλουσα ζωή ἡ ἀγάπη θά συνεχίσει νά ὑπάρχει. Καί δέν θά χάσει ποτέ τήν δύναμη καί τήν λαμπρότητά της. Ἡ ἀγάπη εἶναι ὁ παράδεισος.

Νά μήν φροντίζουμε γιά τίποτε ἄλλο σ’ αὐτή τήν ζωή, παρά μόνο γιά τό πῶς θά ἀποκτήσουμε ἀγάπη. Συνεχῶς ὀφείλουμε νά καλλιεργοῦμε μέσα μας τήν ἀγάπη πρός τόν Θεό καί πρός τούς ἀνθρώπους. Ποιό τό ὄφελος, ἄν κανείς τά ’χει ὅλα, ἀλλά δέν ἔχει ἀγάπη;

 

Ακολούθησέ μας....

Κοινοποίησέ το....