Η Κολυμβήθρα κατασκευάστηκε για πρώτη φορά πριν από περίπου 2.700 χρόνια, ως μέρος του συστήματος ύδρευσης της Ιερουσαλήμ τον 8ο αιώνα π.Χ. από τον βασιλιά Εζεκία και χρησίμευε ως δεξαμενή για τα νερά της πηγής Γκιχόν, τα οποία εκτρέπονταν μέσω μιας υπόγειας σήραγγας .

Πριν από περίπου 2.000 χρόνια – στο τέλος της περιόδου του Δεύτερου Ναού – η Κολυμβήθρα ανακαινίστηκε και επεκτάθηκε και άρχισε να χρησιμοποιείται ως τελετουργικό λουτρό («mikveh») από εκατομμύρια προσκυνητές, που συγκεντρωνόταν εκεί πριν ανέβουν μέσω της Πόλης του Δαβίδ στον Ναό.

Το 1867, ο Τσαρλς Γουόρεν ανακάλυψε έναν αγωγό νερού που ξεκινούσε από την πηγή Γιων και κατέληγε μέσα στο λόφο, απ’ όπου ένα φρεάτιο οδηγούσε επάνω, στην Πόλη του Δαβίδ.

Σύμφωνα με τη Wikipedia, ο καθαρισμός ολόκληρου του συστήματος των σηράγγων έγινε στη διάρκεια των ετών 1909-1911 και τότε ανακαλύθφηκε μια τεράστια σήραγγα, με μέσο ύψος 1,8 μέτρα και μήκος 533 μέσα σε συμπαγή βράχο.

Η σήραγγα οδηγούσε από την πηγή Γιών στην Κολυμβήθρα του Σιλωάμ και εκτιμάται ότι ήταν η σήραγγα που κατασκεύασε ο Εζεκίας.

σηραγγα σιλωαμ

Στο τοίχωμα αυτής της στενής σήραγγας βρέθηκε μια επιγραφή σε αρχαία εβραϊκή γραφή, η οποία ανέφρερε – εκτός των άλλων – « όταν ανοίχτηκε η σήραγγα, οι λατόμοι έσκαψαν (το βράχο), ο κάθε άντρας προς το σύντροφό του, η μια αξίνα αντίθετα προς την άλλη· και το νερό ξεχύθηκε από την πηγή προς τη δεξαμενή σε μήκος 1.200 πηχών, και το ύψος του βράχου πάνω από τα κεφάλια των λατόμων ήταν 100 πήχεις».